internette bazen rastgeldiğim fotoğraflara bakıp bilgisayar başında uyuyanları görünce “yok canım daha neler” derdim hep. Nedense abartılı gelirdi bana. insan uykusunun geldiğini bilmeyip nasıl sızıp kalabilirdi ki bilgisayarın başında. Fakat biz insanlar kendi başımızdan benzer bir olay geçmedikçe diğer insanların halini bir türlü anlayamaz ve onlara tepeden bakarız. Dün gece yavaş yavaş işlerimi tamamladım ve biraz da internette sörf kaçınılmazdı gecenin bir vaktinde. Sörfü de tamamlayınca cevap yazmam gereken e-pıstaları aldım önüme ve tek tek okumaya başladım. işte ne olduysa bu andan sonra oldu.
Gözler yavaş yavaş kapanır, göz kapaklarının aşağı inmemesi için çizgi filmlerdeki gibi kürdan koysam da göz kapaklarımın ağırlığından kürdan bile kırıldı (bin kere söyledik abartma die ama olmuyor :)) Neyse o sırada bilgisayar masasının yan tarafında duran yatak yerine gidip monitörün önündeki sert zemine haiz bilgisayar masama uyudum. Evet yanlış duymadınız, saat 2 civarında dediğim olay gerçeklemiş ve ben uyandığımda saat eğer yanlış bakmadıysam 5 idi 😀 Bilgisayarımda müzikler sıra ile çalmaya devam ediyor, e-posta açık ve diğer yandan MSN pencerelerinde insanlar şaşırmışcasına ” Hamdi sen bu vakitte ne arıyorsun burada” diyorlardı.
Bu olayın hemen ardında yatağa geçtim fakat çalışan klimanın da etkisi ile iki büklüm olan belimin ve kanatlarımın ağrısını dindirmeye yetmedi bu. Sabah kalktığımda üstümden sanki öküz geçmiş edası vardı hücrelerimde. Anlattığım insanlar bunu normal karşıladılar, hatta annem bile 😀 Artık biz bilgisayar ile aramızdaki duygusal bağı daha da güçlendiriyor, git gide birbirimizden ayrılamaz hale geliyoruz. Bazı kitaplarda bu durum kıyamet alametleri başlığı altında da geçiyor.
Gün boyu da bu olayın etkilerini bolca hissettim. Oturduğum sandalye saplanmış gibi duruyor, kemiklerim inim inim inliyordu. Ağzım yırtılırcasına esnemem de olaya heyecan veren diğer mevzulardan birisidir. Sınav zamanının yaklaşmış olmasından ötürü akşam kursu da ihmal etmek olmazdı tabi ki. Dersde büyükbaşlarla uğraşmak zorunda kalsam da son birkaç ders kaldığı için şikayet etmiyorum, bu konuda halimden memnunum.
Ve evet bu paragrafı okumadan önce peçeteler yan tarafda hazır olsun çünkü en dramatik yer burası. Gece oramın buramın tutulduğunu, gündüz dokandığım yerin ağrımasını, büyükbaşlarla uğraşmayı geçtim depatlıcan moru motorumun yaptığı yamuğa ne demeli?Ders çıkışı gelip kontağı çevirdiğimde motorumun çalışmadığını gören ben bir taraftan sinirden küplere bölünmüşken diğer taraftan da oracığımın buracağımın ağrısı ile uğraşmaktaydım. Ve Ulubatlı Hasan mertebesinde; her tarafımda o kadar ağrı sızı varken gibip motoru açıp gereken ilkyardım faaliyetlerini gerçekleştirdim. Fakat motor çok değil de çok çok büyük bir arıza yapınca çalışmayıp beni benden alıp bulutların üstünde kaymama neden oldu. Motorum deyim yerindeyse bana “satışı koymuştu”.
Bizim ailenin bu tür durumlar için 0532 başlayan “alo baba kurtar beni” servisine çağrı attım. Sağolsun kırmayıp aradılar beni ve ben altın bulmuş kadar sevinip hemen meramımı anlattım. Cevaplayan babacan sağolsun kırmayıp beni akşamın bir vaktinde arabayı göndermiş 😀 Çok hoşuma gitti bu hizmet, yarın motorumu yaptırdıktan sonra bir plaket ile kendilerini onurlandıracağım. Ayrıca motorsikleti ip ile bağlayıp araba ile çekmek de fantastik bir yaşam macerası olarak arşivimize eklendi. Eh aynı olayların tekrar edilmemesi için şimdi yatmam, sabah kalkıp motoru servise götürmem lazım 😀
iyi uykular Hamdi 🙂 Motor bozulmasına hiç girmeyeceğim. Eski motorumu onun beni götürdüğünden fazla iteklemek zorunda kalıyordum da 😀
benim bünye alıştı sanırsam saat 2:14 zaten 5de uyurum sanırasm 😀
Bende genelde biraz uzanayım diyip bilgisayarı kendi haline bırakıyorum uyandığımda genelde 4-5 saat geçmiş oluyo 😛 Motorla ilgilide pek güzel anılarım yok 🙂 Genelde ya lastik patlardı yada benzin biterdi 🙂
@Uğur Samsa, daha önce hiç yapmadı ilk defa oluyor 😀
@BigadicMania, evet bazen o olay da söz konusu 🙂 Ama masaya yatmaktan iyidir 😀