Pazar günlerini son iki senedir çok severim. Önceden pazar gelince yapacak birşey olmayıp hep bilgisayarın başında sanallaşıp uzak diyarları giderdi kafam. Eğer bilgisayar başında olmazsam da muhtemelen aile tarafından seçilen bir alışveriş merkezinde saatler öldürüp kendimi tırlamardım. Diğer insanlar tatilde dinlenirken ben aslında yorulmak için elimden geleni arkama koymamış oluyordum.
Etiket: nargile
Kış 2007 Üst Resim
Hafta içinde değiştirmeyi düşündüğüm üst resmin çalışmalarına da düşünme tarihimin hemen ardından başlamıştım. Ancak Tedaş’ın gazabına uğrayan ben son aşamasına geldiğim resmi kaybettim. Tabi ilk başta çok sinirlendim. Ancak hata Tedaş’ın değil benimdi. Çünkü böyle bir ülkede yaşamama rağmen bir güç kaynağım yoktu. ilk alacağım bilgisayar donanımı da bu olay sayesinde güç kaynağı olacak. Öyle devasa birşey de değil minicik birşey. Neyse efem lafı çok uzatmayayım, nihayetinde dün akşam yaptığım çalışmalardan sonra üst resmi değiştirmeyi başardım.
2007 Değerlendirmesi (Kendi Eksenimde)
Koskoca bir yılı yine geride bıraktık hep birlikte. Yeni yıla da büyük beklentilerle giriyoruz. 2007’nin artık son demleri ve 2008’e de az kala… Mutlaka acısı ve tatlısıyla birçok olayı daha hafızalarımıza yerleştirdik. Aslında şu ana kadar yazdıklarımdan daha farklı bir yazı olacak bu. Daha önce kendi kendimi pek muhasebe etmedim ya da yıl sonu envarterimi çıkartmadım. Yazının konusu 2007’nin benim açımdan nasıl geçtiğidir. Dün okudum gazetede yıl sonlarında kendimizi muhasebe etmek için iyi bir yöntemmiş. Bakalım nasıl olacak 🙂
Hayatımın Akışından Bir Seyir
Son günlerde bazı sağlık sorunlarından ötürü siteye yazı giremedim. Maşallah turp gibiyim şu an bir sorun yok. Hayatım ise pek bir yoğun seyrediyor. Özellikle özel yaşamımdaki gelişmeler dalgalı kurları aratmayacak bir mertebeye sahip. iniş, çıkışlar ve arkasından hep çıkışlar filan derken pek bir mutluyum son günlerde. Buna bilgisayar için aldığım çalışma koltuğunun verdiği rahat ve pişik olma tehlikesinin atlatılması da eklenince daha bir mutlu oluyor insan. Bir süre projelere ve bilgisayar başında geçirdiğim/geçireceğim zamana kısıtlama getirmek zorundayım.
Hayatın Akışı
Bu aralar host sponsorum ile aramızdan su sızmıyor desem yeridir. Kendisi ile yemediğimiz halt kalmazken, gecenin bir vakti nargile mekanından çıkıp azıcık da sapıtaraktan çorbacıya doğru ilerlemek pek hoş oluyor. Bu gruba kokoreç anılarımın en güçlü kahramanı Yiğit de eklenince evlere şenlik manzaralar ortaya çıkabiliyor. iskele yolundaki barlar neden köpek beslemektedirler sorusuna cevap ararken o köpeklerden birisi her an üzerine atlamak için fırsat kollamaktadırlar. Korkudan gazı kökleyip virajı ufacık motosikletle tır gibi almak da bu durumun vazgeçilmezidir. MOBESE denilen kameralara el sallamak da başka bir keyif veriyor insana 🙂 Çorbacıda ise paça ve dil çorbası içilmezse çok büyük bir terbiyesizlik olur.