Her sabah zorla da olsa uyanmayı başarmışken içimdeki gereksiz sıkıntıyı atmayı bir türlü başaramadım. Her günüm aynı dertle başlıyor. Acı çekiyorum. Annemin çığlıkları yankılanıyor hep kulaklarımda. Bugüne kadar bu sıkıntıyı çıkarmak için denemediğim yöntem kalmadı ama hepsi baraj altında kalan siyasi partiler gibi boşuna verilmiş çabalar olarak kaldı. O sıkıntılı saatleri atlatınca herşey kendi özüne dönüyor hayatımda. Neşemi, sevincimi, heyecanımı kaldığım yerden yaşıyorum. Günlük rutin işlerimi fevkalade yapabilir seviyede oluyorum. Bir bakmışım gün içinde neler neler yapmışım.
Bu sıkıntının tek nedeni kahvaltıdır. Kahvaltı yapamıyorum abiler ablalar, bir yardım bana 🙁
Ayrı sorunu bende yaşıyorum , kahvaltı sorunu , aslında önemli bi sorun . ama çözüm yolu yok .(
Abi bize de eşimle aynı sorunu yaşıyoruz. Bir iki gün gayret ediyoruz, sonra yine ipin ucu kaçıyor işte 🙂 Sanırım güne hazırlanırken, o gün yaşayacağımız stresi düşünerek bir türlü harekete geçmek istemiyoruz. Çözümü bilen varsa lütfen bize de söylesin 🙂
kahvaltı yapamama sorunumu ? aynısı bendede var ve ben zorla yiyorum vucud beden istemesede zorla ye zamanla alışırsın ozaman kendin istersin