Sinir Olmak

Şu an itibariyle herşeye sinir olmuş bir durumdayım. Çıldırık bir halde gezdiğimi hatta gezmeyip oturduğumu bildirmek isterim. Neden böyle oldu derseniz size sayıveririm on saniye içinde yüzlerce cevap. En başta bugün zaten ters birgün. Üff yani üff.

En başta oturduğum koltuğa sinir oldum. Çünkü tekerlekleri çalışmıyor, sağa sola götürmek için kaldırıyorum resmen onu. Asi bir görünümü var zaten uzaktan. Hayır anlamadığım hangi patronun var ki böyle bir koltuğu. Tekerleri dönmeyen, gacır gucur edip sinir bozan efsanevi şey.

Babama da ayar oldum zaten. O koltuğun dedem zamanından kalma sesini neden dinliyorsun ki. At gitsin eskini, ver gelsin yenisinin siparişini. O değil bugün hiçbir iş yapamadım. iş derken, ne ders çalışabildim, ne dışarı çıkıp birşeyler yapabildim ne de kendime faydalı birşey yapabildim. Sabahın ilk saatlerinde iş yerindeki lavabonun bilmem neysi ile uğraşıp sonrasında kalan vakti öğleye kadar bankada geçirdim. Lanet olası bankalar bir türlü kuyruk çözümü bulamadılar. Bunlar yetmez gibi öğleden sonramın da bir kısmı o sövdüğüm mekanda geçti.

insanlara da sinir oluyorum. Borçlarını ödemiyorlar. Bir lüks takıntısı almış başını gidiyor. Varsam baksam kıçında don yoktur ama elinde son model cep telefonu vardır. Bir de böylelerinin peşinde kesin bir icra dosyası da vardır. icra demişken onunla da uğraştım bugün. Gerdi beni en fazlasından.

Dişicanları zaten listenin en başlarına yazıyorum sinir olmada. Salaktır bazıları. Hem de önde gidip geride durmayanı. Çamaşır ipi gibi gererler beni. Sinir ederler. Sonra da gıcık gıcık gülüp varıp giderler. Kör olası şeytan der ki, “indir yan tarafta duran kendinden kalma Haydar’ı indir kafasının en oynak yerine”. Ama lanet olsun içimdeki insan sevgisine diyerek alıkoyuyorum kendimi.

Kendime de sinir oldum. Aslında bütün bu sorunlar benden kaynaklanıyor. Elalemin bir suçu filan yok. Bugün dövesim geldi kendimi akşama kadar hiçbirşey yapamadım diye. Gözlüklerim yüzümü yara yaptı diye. Aveamda kontörüm kalmadı diye. Ölüveresim geldi.