Dün günüm bayağı yoğun geçti.Sabahtan akşama kadar koşturup durdum valla.Bizim geçen sene dersanden Mustafa diye bir kişican vardı.Çocuk üniversiteyi kazandıktan sonra kimse ondan haber alamamıştı bizden.Hatta bir ara öldüğünü bile hayal etmiştik :P.Dün akşam bir baktım bizim Mustafa geldi.Okulda sınavlar bitmiş o da haftasonu için atlamış otobüse gelmiş.Ayaküstü birazcık sohbetten sonra Mustafa yine her zamanki gibi gitti :D.Sonra ne oldu.Bizim bir de dersanede Nuray Hoca vardı kendileri bilgisayar öğretmeni olur.Çeyizini düzecekmiş yavaş yavaş.Sağolsun beyazeşya için bizi tercih ediyor :D(Babamdan komisyonumu almam lazım aslında ama birazcık zor gibi görünüyor şu anda :D).Ha unutmadan bazı dişican müşteriler neden hep “ya bu buzdolabının altındaki stand da güzelmiş.Onu da veriyor musunuz?” gibi anlamsız ve iğrenç bir espri yaparlar.Abi olduğu yere yığıveresim geliyor.Aslında benim cevabım hazır.”Evet evet veriyoruz.Hatta dükkannın bilgisyarını, masa, sandalye gibi demirbaşlarını size hediye veriyoruz” diyeceğim ama olmayacak.işte gündem böyle dolu doluydu.Unutmadan bugün sevgilime kavuşacağım.Geldiğinde mutlaka yazacağım hatta fotoğrafını bile koyacağım. 😉