Yeni Yıl Analizim

Kederlendim, efkarlandım, kahroldum. Neden? Yılbaşında biletime para çıkmadı. Sadece son rakamına 24 YTL nasıl denk geldiyse geldi. Bilet çeyrek olduğu için onun da 6’sına talim edecektim. Fakat gördüm ki yaktığım benzin bile etmiyor o paraya. Sonrasında günlerce cüzdanımın “zula” adını verdiğim en nadide köşesinde krallar gibi sakladığım bilet 9 parça şeklinde çöpe gitti. Ben şahsen paranın çıkmamasına değil de biletin bana yaptığı yamuğa çok pis sinirlendim. Biletçiye ise en kısa zamanda bir suikast düzenleyebilirim. Karşıma çıkmamasını taa buralardan duyururum.

Yılbaşında her sene olduğu gibi karargahım kavşak manzaralı, kirli duvarlı, azıcık bilgisayar merkezini andıran odamda daimi aşkım bilgisayarımın başında geçirdim. Kod yazarak, müzik dinleyerek, internette sörf yaparak… Diskodur, eğlencedir, mekanlardır bunlar ters şeyler bana. Boşu boşuna masraf gözüyle bakmaktayım. Zaten eğlenceye gidenleri de görüyorum ki eve ya kusarak sallana sallana geliyor, ertesi gün iş yok diye saatin birine kadar uyuyor. Ha bir de mekanlarda dişicanların orasını burasını test edenler var. Onları da ayılar test eder inşallah.

Range Rover Sport hayallerimi başka baharlara erteledim artık. Hani diyorum Google şöyle bi kıyak geçerse belki olabilir 🙂 Ama o da zor gibi şu sıralar. Patlıcan rengi motorumla ulaşıma devam 2008’de de. Gerçi onun da ayarı bozuldu artık. Soğuk havada zor çalışıyor. Altına ateş yakacağım yakın gelecekte, değilse çalışmayacak.

iki tane telefon taşıyorum artık. Birinde Türkcell diğerinde Avea hattımı kullanıyorum. Avea özelken Türkcell’i umumi yaptım. Telefonlardan birini Türkcell hattını kullanmanın yanında kavga esnasında ya da saldırı esnasında karşıdakine karşı bir silah niyetine de kullanma düşüncesine sahibim. Zira şöyle bıçak gibi tutup adama vurduğunuzda karşıdakinin hiç şansı yok. Biraz asabi duruşu beni de ürkütmüyor değil bilesiniz. Diğer telefonumda 6630. O da böle bi çıtı pıtı, dokunsan dökülecek edasında bana hizmet ediyor.

Geçen hafta bahsettiğim grip ise halen devam etmekte. Yaşamım boyunca geçirdiğim en uzun grip evresidir. Bir rekora koştuk, kırdık kendi çapımızda. ilaç bitti hastalık bitmedi. Gece öksürürken kendimi keşler gibi hissediyorum. Aslında korkuyorum da. Ya duvar yıkılacak ya bina. Hatta komşular bile rahatsız oluyormuş. Ama nasıl olmasın ki anacım. Alanya’daki bütün evlerde duvarlar sunta kadar ince. Hani bazen şöyle bakıyorum “len şu duvara bi yapıştırsam mı acaba” diye. Ama yıkılacak ve dünyanın masrafı açılacak.

Duvar muvar dedim de aklıma geldi. Lisedeyken abaza olduğumuz vakitlerde sırf sınıftaki kızlara hava atmak için duvarı yumruklardık. Bazen yan sınıftan da yanıt gelirdi. Kapılar ise tam rezaletti. Karton gibi geliyordu bize. Vurduk mu elimiz öteki tarafa çıkıyordu 🙂 Çok haylazdık canım. Coca Cola tenekeleri en güzel futbol topuydu. Öğretmen masası da en güzel kale. Ha bunları ben yapıyor muydum? Yok canım asla 😀

Arada kaynamasın diye 2008’e devreden alacaklarımı şuraya yazayım dedim. Eren’den 10 YTL değerinde yemek, ablamdan kek, Ali’den kokoreç, Yiğit’den nargile, yan komşudan mantı, alt komşudan kaşık helvası. Liste kabarık maşallah. En yakın zamanda hepsini tahsil etmeyi düşünüyorum.

Neyse, çenem yine açıldı. Böyle anlatmaya devam edersek sabahı ederiz (yazıyı yazdığım saat 00:11). Ha bu arada dışarıda güzel yağmur yağıyor. TEDAŞ’a çok fena kaydım. Yeni “header” resmi çalışmalarım sayelerinde son kısmındayken yeniden ilk kısma döndü. Ayrıca alacağım ilk bilgisayar bileşeni güç kaynağı olacak, aha buraya da yazdım 🙂