Sözde Diyet

Kimi görsem rejimdeyim diyor. Bu vatandaşları nerede görsem birşeyler yiyor ve içiyorlar. Hele ki dişican grubu tam evlere şenlik. Rejim menüsüne birebir uyup evlerde yapılan günlerde tabakta ufak kırıntı bile bırakmıyorlar. Sonra da aslında ben şişman değilim de kemiğim kalın da sinek üstüme işedide vs. gibi acayip bahaneler buluyorlar. Durmadan yiyerek monitörüm gibi “wide” bir görünüme sahip oluyorlar. Yiyorsun madem inkar etme. O kocaman vücut herhalde kemikten değildir.

Bir de annem gibi hakikaten dikkat eden versiyonları var bunların. Onlar daha da ilginçtir. Hergün sabah hiç şaşmayan yürüyüş ve spor programı, öğünlerde kepekli ekmek yemeler, hatta sofra bireylerini “aaa bunun tadı da çok güzel hem de sağlıklı” diye o tatsız ekmekten yemeye zorlamalar, ikindi çaylarının yanında o lanet olası tatsız tuzsuz yeşil paketli diyet bisküvilerinden yemeler ve yedirtmeler… Liste sayarsak akşama kadar uzar.

Şimdi bu yazıyı yazma sebebim de işyeri çekmecemde bulduğum o yeşil kaplı diyet bisküvisidir. Kim koydu onu, kim yedi bilmiyorum ama benim masamın ve çekmecelerimin böyle şeylere alet edilmesi çok büyük ayıptır.