Eskiden evimizde bulunmazsa olmazlardan birisi sinek tokadı diye tabir edilen pembe, mavi, kırmızı gibi alımlı renkleri bulunan esnek plastikten yapılmış bir araçtı. Bu araç gece yarısı kocaman karnıyla vızır vızır etrafta dönen sinekleri duvara portre gibi “sıdırmaya” yarar. Bazı yörelerde batıl bir inanışa göre bu amaçlı aracın yaramazlık yapan çocukları bezdirmek için kullanıldığı da görülmüştür.

İnsanoğlu böyle araçlar geliştiredursun sinekler de bu durumdan dolayı kendilerini bırakmamışlar var güçleriyle etrafımızda dolaşmaya devam etmişlerdir. Pis bir görüntüsü olsa da aslında onların da sevgiye, yakınlığa ihtiyaçları olduğunu dün akşam anladım. Bir zamanlar sinekleri tek el hareketiyle yakalayan ben bile bunun farkına vardıysam diğer insanlar birer sinek terbiyecisi bile olabilirler düşüncesindeyim.

Sineklerin bu yöndeki eğilimlerini akşam nasıl fark ettiğime gelince…  Park halindeki scooterımın üzerine konan bir sinek ile yaklaşık 3 dakika boyunca yolculuk yaptım. Eve kadar kendisiyle geldim. Sanki motorun sahibiymiş gibi ön kısma kurulmuş, yayılmış kendisi. Eğer şiddet yanlısı olsaydılar, sadece bizi sinir etmek için olsaydılar o yolculuk esnasında kalkıp gitmez miydi?

Author: Hamdi Yaman

1987 yılında gözlerimi açtığım şu küçük dünyada 2006 yılından bu yana blog yazıyorum. İnternet dünyasının bugünü ve yarını hakkında her zaman ilgili olmuşumdur.

Bir cevap yazın

*