10 yıllık aradan sonra MFÖ grubu albümünü çıkardı.Geçtiğimiz hafta içerisinde “Sarı Laler” isimli parçası bol bol çalındı radiolarda.Bu şarkının gerek tarzı gerek yorumu yani yerşeyi ile çok hoşuma gitti.Albümün tamamını bugün dinleme fırsatım oldu.Sonuç; mükemmel bir albüm ile karşılaştım.
Mutlaka bu albümü dinlemelisiniz.
Bugün23 Nisan,Neşeyle doluyor insan…Eskiden bayramlarda şiirler filan okunurdu bayramlarda ve biz hiç dinlemez tören esnasında ortalıkta gezinirdik.Ne günleri be onlar.Bir seferinde gruptan ayrıldık diye sıra dayağı yemiştik :).Bir diğer bayramda ise eve kaçmıştım sıkıntıdan ama okula gidince manzara pek iç açıcı değildi :P.Ama gerçekten o günlerimi çok özlüyorum.Keşke insan hep çocuk kalabilse.O güzelliği fazlası ile yaşamalı.Tüm çocukların bayramını kutluyorum.
Dün arkadaşlardan birisi göndermiş bunu maile.Benim de hoşuma giiti ve koyayım siteye dedim.Adamın birisi işten eve gelmiş ve karısına “hayatım bugün iş yerinden en çok sevdiğim arkadaşımı yemeğe çağırdım” der.Karısı sinirlenir:”ne sen delirdin mi!!! Ortalığı görmüyor musun her yer darmadağın Nerminler bendeydi bugün.Yemek de yapamadım üstelik alışverile de çıkmamıştım.Geçen akşamdan kalan bulaşıkları bile yıkamadım henüz.Hem bugün muayyen günüm sinirli ve yorgunum.En sevdiğim dizi olan Şebekler de Ağlar var bugün TV’de.Ayrıca bugün Nalan ile telefon konuşma günüm biliyorsun.” der.Adamcağız biliyorum karıcığım biliyorum der ama nafile.Karsı yine “biliyorsun da neden arkadaşını çağırdın” der.Adam da “o salak da evlenmek istiyorum diye tutturdu da bu aralar hayatım” 😀
Yani kıssadan hisse karı dırdırı çekmek istiyorsanız evlenin 😀
Siz bu kelimeleri okurken ben çoktan klavyenin üzerine veya başka bir yere sızmış olabilirim.Yeni uyanmama rağmen hala uykusuzluk seziyorum kendimde.Zaten bütün kemiklerim ağrıyor.Acaba gece uyurken birileri geldi de dövdü mü diye düşünmüyor değilim.Gözlerim ynıyor başımı dik tutamıyorum neredeyse olduğum yere yığılıp kalıcam :D.Birazdan duş alıcam ve cicli bicili yazlık kıyafetlerimi giyerek sezonu açacağım.Yeter artık kimse engel olamaz onları giymeme.Çünkü sıcak ve terliyor insan.Akşam da kardeşim Yuşa ile GS maçını izlemeye gidicez.O BJK maçlarını benim yanımda izlediği zaman hep yenmişizdir.Ben de onun yanında izlediğimde GS yenmiştir.Onçün beraber izleyeceğiz.Umarım olaylar filan çıkmaz bu sefer.Neyse kolumu kaldıramamaya başladım.Kalın sağlıcakla.
Tanıdıklarımın neredeyse tamamı telefonla konuşurken kesinlikle birşleyle oynarlar veya deli danalar gibi dolaşırlar bulundukları yerde.Bu olaya ben de dahilim tabi ki.Mesela babam; telefon ile konuşurken muhakkak bir kağıdı karalar değişik geometrik şekiller çizer.Ben ise babam gibi şekiller çizmek yerine bulunduğum ortamda bir ileri bir geri yürürüm ve deli danalar gibi mekanı baştan sona defalarca dolanırım.Ha eğer bir de sinirliysem o zaman durum daha vahim.Duvara tekme, yumruk vs. darbeci hareketler uygularım.Bilgisayarın başındayken konuşuyorsam fare ile anlamsız bir şekilde “Belgelerim” i defalarca kapatır açarım.Şimdi burdan bir hisse çıkarmak lazım :).Sinirli şekilde konuşurken yanıma yaklaşmamanızı öneriyorum.Yumruk yiyen duvar yerine siz olabilirsiniz 😀
Börek yeme işlemini biraz önce tamamladım ve boş boş oturmayayım dedim.Açtım Photoshop’u biraz düşündüm ne yapayım die ve bi tane duvarkağıdı çıktı ürün olarak.Çok ustaca olmadı belki ama en azından benim can sıkıntımı geçirdi.Ve içimden gelen bazı şeyleri dışa yansıtma fırsatım oldu.Aslında bir de yazı yazacaktım ama dedim ki boşver herşeyi resim anlatsın.Gece gece yine çenem düştü buyrun resim aşağıda.
Arkadaşlar bu yazıyı gecenin bir yarısı yazıyorum.Ev ahalisi daha yeni uyudular.Ve benim için av vakti geldi.Yani akşam misafirler için hazırlanan pasta börekleri aşırmak.Az önce yer tesbitini yaptım sinsice.Börek fırının içinde, sarma tencerede ve tatlı da buzdolabında.Ortalık biraz daha sakinleşsin en azından bizimkilerin uyuduklarının iyice farkına varayım ondan sonra benim felsefeyi uygulayacağım.Bilmeyenler olabilir yemek felsefesi (hakkımda bölümünde yazıyor hepsi).Şimdi benim bir tilki gibi kurnaz, bir kaplan gibi çevik ve bir jaguar gibi hızlı olmam lazım.ilk hedef börekler.Ben şimdilik kaçıyorum bir tepsi börek beni bekliyor.Yaşasın yemek yemek :D.
Dün bir tanıdığımla sohbet ediyoruz(Nihat Abi).Herşeyden konuştuk ve sıra kız olaylarına geldi.Bu bana bir anısını anlattı sonunda yerlerdeki tozu aldım gülmekten.Bu kişican askerliğini doğu tarafında yapmış.Bir gün cep telefonu satın almış.Tabi asker adam sıfır alcak değil ya.ikinci el bi tane telefon alıyor ve içine bir baksa rehberde bir sürü kayıtlı numara var.Sonra denk gele kız numaralından birini arıyor derken kızla muhabbet kurup ayarı çekiyor (bura biraz argo oldu kusura kalmayın artık olayı olduğu gibi yayınlamaya çalışıyorum 😛 ).Sonra bir gün kızla buluşurlar ve başlar bizimki hayat hikayesini anlatmaya.ilkokul üçüncü sınıfa kadar okudum der.O zamanlar çok fakir olduğumuz için sokak lambasının altında çalışmak zorunda kaldım der.Kız merakla sorar peki üçüncü sınıftan sonra ne oldu da okumadın?Bizimki cevabı yapıştırır:Üçüncü sınıftan sonra belediye sokak lambalarını da kapatınca çalışacak yer kalmadı :D.Tabi ben kopar bu esnada.
Resme yakından bakarsanız kızgın yüzün solda olduğunu göreceksiniz.Fakat biraz uzaktan bakarsanız kızgın yüzün bu sefer sağda olduğunu göreceksiniz.ilk gördüğümde bu ne desem de bu resmi yapan Glasgow Ünv.’ne helal olsun demeden geçemedim 🙂
Akşam yemeğini yedim ve evin içinde dolanırken kardeşimin odasının kapısında (zincirleme isim tamlaması :P) bir yazı gördüm.Önce çok komik geldi sonradan da bir hayli ilginç.Kendi kendime bu gençlik nereye gidiyor die sordum ama cevabını bulamadım.Ya insan böyle malzeme verecek şeyler yapar mı?.Hele bir de benim gibi bir abisi varsa :).Bu yazıyı hemen fotoğraf makinemle çektim.Aşağıdaki linkten bakabilirsiniz
